De mannen van Khajuraho

Namaste!

Ik heb gisteren heel veel nagedacht over het gedrag van de mannen hier. Ik begreep maar niet waar dat vandaan kwam en wat ze nou eigenlijk wilden. Het is echt bizar hoeveel ik hier wordt lastiggevallen. Als ik van mijn hotel naar het centrum loop (ongeveer 20 minuten) wordt ik minstens 10 keer aangesproken. Ik ben heel kort met mijn antwoorden, maar ze blijven maar naast me rijden en vragen stellen.

Gisteravond heb ik hierover een lang gesprek gehad met de eigenaar van het hotel. Ik vroeg hem wat die mannen nou eigenlijk willen. Volgens hem gaat het om geld en om "physical favours", zoals hij dat netjes verwoordde. Dan vind ik het nog steeds vreemd dat ze denken dat ze door dit opdringerige gedrag geld van me gaan krijgen, laat staan "physical favours"... Maar misschien denken de mannen hier dat de westerse vrouwen die naar een stadje met kama sutra-tempels komen heel gemakkelijk het bed in te kletsen zijn...

De hoteleigenaar vertelde ook dat de jongen die mij bij mijn aankomst naar het hotel gebracht heeft ook wat vreemde bedoelingen had. Het hotel heeft als beleid dat allen gasten en medewerkers het terrein op mogen en absoluut niemand anders. De taxichauffeur wilde perse mijn rugzak naar de receptie dragen, wat ik heel irritant vond (iedereen moet gewoon van mijn spullen afblijven!). Zodra hij mijn tas losliet, heb ik hem dus meteen op mijn rug genomen en zo alle papieren ingevuld. De jongen van de receptie zei tegen mij dat zijn baas eraan kwam, wat ik een vreemde opmerking vond. Gisteren hoorde ik dus dat de taxichauffeur met mij mee wilde lopen naar mijn kamer, maar dat de hoteleigenaar daar een stokje voor heeft gestoken. Ik herinner me wel dat ik een discussie in het Hindi gehoord heb, maar ik wist niet dat het over mij ging. De taxichauffeur schijnt gezegd te hebben dat hij een vriend van me was en met daarom even wilde helpen installeren in mijn kamer. Wat een engerd...

De hoteleigenaar zei ook dat hij meteen al zag dat ik heel verstandig met de situatie omging (ik negeerde de chauffeur volkomen, want ik vond hem vrij irritant), dus hij maakte zich verder geen zorgen over mijn veiligheid in Khajuraho. Andere vrouwen geeft hij soms een wat uitgebreidere uitleg over de mannen.

Met dit hele verhaal in mijn achterhoofd vond ik het vandaag toch minder leuk om weer de straat op te gaan... Toen ik vanmorgen rondliep, kwamen ze weer massaal op me af. Een jongen bleef me maar achtervolgen. Ik heb een paar keer gezegd dat hij me met rust moest laten. Hij reed toen door, maar parkeerde zijn motor een stuk verderop en sprak me weer aan als ik langsliep. Ik ben zelfs een keer omgekeerd om hem niet weer tegen te hoeven komen...

Ik heb toen een fiets gehuurd en dat scheelde heel veel. Ik kan behoorlijk hard doorfietsen als dat nodig is... Ik heb dus toch nog een hele leuke dag gehad, heb door dorpjes gefietst en afgelegen tempels bezocht.

Vanmiddag ging ik naar een Kali-tempel uit de 9e eeuw. Er was niet veel meer van over, maar het hokje waar Kali in woonde was er nog wel en werd nog steeds gebruikt voor puja's. Ik werd meteen aangesproken door een gids die me van alles vertelde over de tempel. Ik vertrouwde hem in eerste instantie voor geen meter. Hij wilde me nog een tempel laten zien, maar ik wilde eerst niet met hem mee fietsen. Ik ben blij dat ik dat toch gedaan heb. We fietsten over het platteland en door dorpjes naar een afgelegen, kleine Shiva-tempel en daarna nam hij me mee naar zijn huis om zijn vrouw en kinderen te ontmoeten. Hij heeft heerlijk voor me gekookt, we hebben een tijd gekletst en toen kreeg ik ineens ook nog een heel mooi vest cadeau! Hij bracht me daarna terug naar de Kali-tempel, waar vandaan ik de weg naar het centrum weer wist te vinden.

Ik heb hem verteld dat ik hem in eerste instantie niet vertrouwde. Dat begreep hij, maar hij vond het ook heel erg om te horen dat sommige mannen de sfeer in Khajuraho zo verpesten.

Ineens wil ik graag een keer terugkomen in Khajuraho, om deze familie op te zoeken en langer te blijven. Dat had ik vanmorgen echt niet verwacht. Toen dacht ik nog dat ik hier nooit van mijn leven meer terug zou komen. Raar land is India...

Ik ga nog even wat eten en drinken inslaan voor de nachttrein naar Varanasi. Ik ben heel benieuwd hoe ik het daar vind! Ik hoorde dat het het toppunt van chaos en opdringerige mensen is... Gelukkig kan ik daarna naar relaxed Kerala...

Groetjes, Marieke