Slowing down

Namaste!

Die paar dagen in Varanasi waren veel te kort! Ik had niet gedacht dat ik het zo naar mijn zin zou hebben in zo'n chaotische stad...

Ik heb mijn dagen gevuld met lange wandelingen langs de ghats, verdwalen in de steegjes, geweldige boottochtjes, heerlijk eten met leuke mensen die ik ontmoette, en nog veel meer.

Toen ik op de eerste avond bij de Ganga puja was geweest, kostte het heel veel moeite om mijn guesthouse terug te vinden. De straten zijn een doolhof en omdat een deel van de ghats nog bedekt zijn met modder van de monsoon, kon ik ook niet langs de rivier de weg terug vinden (mijn guesthouse lag aan de Ganges). Ik werd eerst een stuk op weg geholpen door een verkoper. Erg aardige jongen, totdat hij vertelde dat veel westerse vrouwen naar Varanasi komen om de "Shiva power" te ervaren en dat hij me wel wilde masseren zodat ik ook de "Shiva power" kon ervaren... Ik zei dat ik de weg verder wel zelf zou kunnen vinden.
Vervolgens verdwaalde ik weer... Ik kwam een jongetje van een jaar of 10 tegen en hij heeft me via een shortcut door allerlei donkere steegjes ("no problem madam, follow me, you have torch?") naar mijn guesthouse geleid. In Varanasi ben je als buitenstaander behoorlijk afhankelijk van de inwoners om je weg te vinden...

Ik heb zoveel gezien in Varanasi: een sadhu met een cobra, openbare lijkverbrandingen, het boeddhistische plaatsje Sarnath, overal tempels, overal puja's, mannen die luid zingend lijken naar het water dragen.

Ik heb ook leuke mensen ontmoet. Naast alle leuke, behulpzame Indiers (die daar wel of geen geld voor verwachtten), raakte ik op mijn eerste dag al aan de praat met een Zwitser. Ik heb hem later nog een paar keer gezien. Erg fijn om niet in je eentje te eten... Ik heb ook een tijdje opgetrokken met een boeddhistische Fransman. We hebben samen een stuk langs de ghats gewandeld en lang staan kijken op 1 van de crematieghats. Ik dacht dat ik het misschien schokkend zou vinden om te zien, maar eigenlijk was het heel mooi. De sfeer was bijzonder: alle mannelijke familieleden, vrienden en kennissen van de overledene gaan naar Varanasi om het lichaam daar op de brandstapel te verbranden. Zo'n verbranding duurt 3 uur en 20 minuten en ze blijven de hele tijd bij het vuur staan/zitten kijken, praten, roken, zingen, lachen, ...
Op de crematieghats worden 24 uur per dag lichamen verbrand en per 24 uur gaat het dan om zo'n 65 lichamen. Tussen de twee crematieghats staat een heel mooi groot huis. Daar woont de grote baas van de crematieghats, al het geld gaat naar hem...

Op mijn laatste avond had ik weer het dilemma: ga ik verdwalen in de steegjes, of proberen door de modder mijn guesthouse te bereiken? Toen kwam ik samen met de Zwitser op het briljante idee om een bootje te nemen. Voor heel weinig geld roeide een jongen mij naar mijn guesthouse. Geweldig om zo in het donker over de Ganges te varen!

Ik vond het jammer om te vertrekken en ik kom zeker terug in Varanasi! Gisteren ben ik naar Kochi gevlogen, in Kerala. De vlucht ging prima, met lekker eten. In het vliegtuig zat een enorm dikke Indiase man. Hij had twee rijen stoelen gereserveerd. Drie stoelen naast elkaar gebruikte hij om op te zitten en de drie stoelen voor hem klapte hij naar voren. Ik fantaseerde dat dit vast de baas van de crematieghats was...

Kochi is een totaal andere wereld! Het is hier tropisch, de lucht is vochtig, er zijn palmbomen, alles is groen en in sommige delen van de stad ruik je de zee. Ik heb besloten mijn reistempo nu wat omlaag te brengen, zodat ik volgende week niet uitgeput in de ashram aankom. Ik zou eigenlijk naar Munnar gaan, maar dat is een lange reis en omdat ik niet veel tijd heb, zou ik daar maar een dag kunnen blijven. Ik laat Munnar deze keer dus zitten en blijf wat langer in Kochi hangen. Misschien ga ik hier wel gewoon een hele dag op het strand liggen...

Ik verblijf in een homestay: een echtpaar heeft van hun bovenverdieping gastenverblijven gemaakt. Heel kleinschalig, vriendelijk en groen. Op dit moment ben ik hun enige gast. Vanmorgen heb ik een geweldig ontbijt gehad: toast, jam, koffie, papaya, bananen, watermeloen, guave, komkommer, tomaten, gebakken ei. Ze bleven maar bordjes met fruit brengen. Ik geloof dat ik de rest van de dag niet meer hoef te eten...

Groetjes, Marieke