Thuis...
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
16 Maart 2008 | Nederland, Nijmegen
En nu, een paar maanden na thuiskomst, is het toch tijd voor de afronding van het verhaal... Voor degenen die zich zorgen maakten: we zijn allebei weer veilig in Nederland...
De week na onze jungletocht hebben we ons nog vermaakt met fietsen langs plantages, shoppen in Paramaribo, souvenirs opvissen uit de Surinamerivier (aardewerken schaaltjes die hindoestanen met een lichtje de rivier af laten drijven), een tochtje naar Bigi Pan en Totness, relaxen in het guesthouse, meer shoppen in Paramaribo, sightseeing in Paramaribo en nog meer shoppen in Paramaribo.
Naar Bigi Pan gingen we voor de verandering weer met een georganiseerd tochtje mee, leek ons wel lekker gemakkelijk na twee weken jungle. Die georganiseerde reisjes trekken toch een apart publiek... Er ging ook een Nederlands echtpaar mee dat hun hele vakantie door het reisbureautje had laten organiseren. Toen we halverwege waren, vroeg de vrouw: "Waar gaan we eigenlijk heen?" Toen ik zei dat we naar een natuurreservaat gingen, keek ze niet zo blij. Uiteindelijk zei haar man: "Nou ja, het zal vast wel leuk zijn..."
Onze Javaanse gids stopte ons onderweg helemaal vol met eten, toch best fijn als je niet steeds zelf op zoek hoeft naar eten...
Bigi Pan is een heel mooi gebied bij Nickerie in het Westen van Suriname. We hebben in een bootje rondgevaren en de beroemde rode ibissen en heel veel andere vogels gezien.
Op de terugweg hebben we ons laten afzetten in Totness, een klein plaatsje tussen Nickerie en Paramaribo. Het had wat moeite gekost om daar een plek te regelen waar we zouden kunnen overnachten. Ik had een paar dagen daarvoor gebeld naar een overheidshotel. We hadden al gehoord dat ze het gebouw aan het restaureren waren en dat de kamers er niet zo mooi uitzagen. De meeste vrouwen die in het hotel werken vinden dat blijkbaar een mooi excuus om geen gasten te hoeven ontvangen... Toen ik belde om te vragen of er een kamer vrij was, zeiden ze dat alle kamers vol zaten. Toen we later op weg naar Bigi Pan onderweg stopten in Totness, vroegen we voor de zekerheid nog maar een keer of er echt geen kamers vrij waren. Toen bleken alle kamers vrij te zijn... Dus we hadden die avond het hele bouwvallige gebouw met piepende deuren, krakende trappen, lekkende kranen en vieze douches met bijennestjes voor onszelf... Dat was een hele bijzondere ervaring, vooral toen onze overbuurman vanaf zijn balkon de halve nacht luidkeels liet horen dat hij alle nummers van Paul de Leeuw uit zijn hoofd kende... Hij schijnt daarna ook nog een tijd lang op vol volume een speech over Jezus gehouden te hebben, maar die heb ik niet meer meegekregen. De volgende morgen kwamen de chagrijnige vrouwen weer en kregen we een simpel ontbijtje en volgens mij waren ze blij toen we daarna weer vertrokken. We zijn nog even naar de zee gelopen, waar we nog meer rode ibissen zagen op de modderbanken. Daarna hebben we geprobeerd om een bus naar Paramaribo te vinden. Niemand leek te weten of en hoe vaak er bussen richting Paramaribo zouden komen... Dus deden we wat we al zo vaak hadden gedaan in Suriname: zitten en afwachten. Gelukkig (?) kregen we vrij snel een lift van een busje met een chauffeur met zelfmoordneigingen en een bijrijder die iets te vaak glimlachte en knipoogde. Nadat we een paar keer met 100 km/uur recht op een tegemoetkomende vrachtwagen af waren gereden, een oude man en een klein jongetje bijna van hun fietsen hadden gereden en heel veel mensen de stuipen op het lijf hadden gejaagd (de chauffeur toeterde naar alles dat zich ook maar in de buurt van de weg bewoog, dus ook naar voetgangers in de berm of geparkeerde auto's), kwamen we toch nog veilig aan in Paramaribo, nog een beetje wagenziek.
De rest van de week bestond vooral uit relaxen en shoppen. Daarna naar huis gevlogen en erg weinig geslapen. We landden zondag op Schiphol en maandag ging ik alweer aan het werk (de beste remedie tegen een jetlag: gewoon negeren, dan gaat hij vanzelf wel weg...).
Inmiddels ben ik bezig met het afronden van mijn scriptie en ik kijk al weer uit naar de volgende reis: waarschijnlijk vertrek ik begin juni voor de derde keer richting India. Ik ga oude bekenden (1 in het bijzonder) opzoeken, reizen en yoga doen. Dus tot binnenkort op mijn volgende reis!
Liefs, Marieke
De week na onze jungletocht hebben we ons nog vermaakt met fietsen langs plantages, shoppen in Paramaribo, souvenirs opvissen uit de Surinamerivier (aardewerken schaaltjes die hindoestanen met een lichtje de rivier af laten drijven), een tochtje naar Bigi Pan en Totness, relaxen in het guesthouse, meer shoppen in Paramaribo, sightseeing in Paramaribo en nog meer shoppen in Paramaribo.
Naar Bigi Pan gingen we voor de verandering weer met een georganiseerd tochtje mee, leek ons wel lekker gemakkelijk na twee weken jungle. Die georganiseerde reisjes trekken toch een apart publiek... Er ging ook een Nederlands echtpaar mee dat hun hele vakantie door het reisbureautje had laten organiseren. Toen we halverwege waren, vroeg de vrouw: "Waar gaan we eigenlijk heen?" Toen ik zei dat we naar een natuurreservaat gingen, keek ze niet zo blij. Uiteindelijk zei haar man: "Nou ja, het zal vast wel leuk zijn..."
Onze Javaanse gids stopte ons onderweg helemaal vol met eten, toch best fijn als je niet steeds zelf op zoek hoeft naar eten...
Bigi Pan is een heel mooi gebied bij Nickerie in het Westen van Suriname. We hebben in een bootje rondgevaren en de beroemde rode ibissen en heel veel andere vogels gezien.
Op de terugweg hebben we ons laten afzetten in Totness, een klein plaatsje tussen Nickerie en Paramaribo. Het had wat moeite gekost om daar een plek te regelen waar we zouden kunnen overnachten. Ik had een paar dagen daarvoor gebeld naar een overheidshotel. We hadden al gehoord dat ze het gebouw aan het restaureren waren en dat de kamers er niet zo mooi uitzagen. De meeste vrouwen die in het hotel werken vinden dat blijkbaar een mooi excuus om geen gasten te hoeven ontvangen... Toen ik belde om te vragen of er een kamer vrij was, zeiden ze dat alle kamers vol zaten. Toen we later op weg naar Bigi Pan onderweg stopten in Totness, vroegen we voor de zekerheid nog maar een keer of er echt geen kamers vrij waren. Toen bleken alle kamers vrij te zijn... Dus we hadden die avond het hele bouwvallige gebouw met piepende deuren, krakende trappen, lekkende kranen en vieze douches met bijennestjes voor onszelf... Dat was een hele bijzondere ervaring, vooral toen onze overbuurman vanaf zijn balkon de halve nacht luidkeels liet horen dat hij alle nummers van Paul de Leeuw uit zijn hoofd kende... Hij schijnt daarna ook nog een tijd lang op vol volume een speech over Jezus gehouden te hebben, maar die heb ik niet meer meegekregen. De volgende morgen kwamen de chagrijnige vrouwen weer en kregen we een simpel ontbijtje en volgens mij waren ze blij toen we daarna weer vertrokken. We zijn nog even naar de zee gelopen, waar we nog meer rode ibissen zagen op de modderbanken. Daarna hebben we geprobeerd om een bus naar Paramaribo te vinden. Niemand leek te weten of en hoe vaak er bussen richting Paramaribo zouden komen... Dus deden we wat we al zo vaak hadden gedaan in Suriname: zitten en afwachten. Gelukkig (?) kregen we vrij snel een lift van een busje met een chauffeur met zelfmoordneigingen en een bijrijder die iets te vaak glimlachte en knipoogde. Nadat we een paar keer met 100 km/uur recht op een tegemoetkomende vrachtwagen af waren gereden, een oude man en een klein jongetje bijna van hun fietsen hadden gereden en heel veel mensen de stuipen op het lijf hadden gejaagd (de chauffeur toeterde naar alles dat zich ook maar in de buurt van de weg bewoog, dus ook naar voetgangers in de berm of geparkeerde auto's), kwamen we toch nog veilig aan in Paramaribo, nog een beetje wagenziek.
De rest van de week bestond vooral uit relaxen en shoppen. Daarna naar huis gevlogen en erg weinig geslapen. We landden zondag op Schiphol en maandag ging ik alweer aan het werk (de beste remedie tegen een jetlag: gewoon negeren, dan gaat hij vanzelf wel weg...).
Inmiddels ben ik bezig met het afronden van mijn scriptie en ik kijk al weer uit naar de volgende reis: waarschijnlijk vertrek ik begin juni voor de derde keer richting India. Ik ga oude bekenden (1 in het bijzonder) opzoeken, reizen en yoga doen. Dus tot binnenkort op mijn volgende reis!
Liefs, Marieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
