Verjaardag, kinderen en ongedierte
Door: Marieke
Blijf op de hoogte en volg Marieke
26 Februari 2006 | India, Bangalore
Lieve mensen,
Bedankt voor alle berichtjes, mailtjes, e-cards en telefoontjes voor mijn verjaardag, daardoor voelde ik me toch nog een beetje jarig. Verjaardagen worden hier in de dorpen niet echt gevierd en veel mensen van de organisatie waren weg, zodat ik alleen was met 2 jongens die nauwelijks Engels spreken en me nog steeds "madam" noemen...
Ik ben woensdag wel naar Tumkur gegaan om een taart te kopen, wat de jongens erg raar vonden... Mijn verjaardag was dus verder niet zo bijzonder, maar ik heb wel leuke cadeautjes gekregen (pap, mam en Nienke bedankt!).
Om een voorbeeld te geven van de moeizame communicatie tussen mij en sommige mensen van de organisatie, hier een letterlijke weergave van het gesprek tussen mij en Sadananda, toen ik naar Tumkur wilde gaan voor de taart en hij met me meeging omdat Vishwa had gezegd dat dat moest:
M: "You don't have to come with me, if you can just tell me where the bakery is, I will find it."
S: "What?"
M: "If you have work to do here, I can go alone."
S: "To where?"
M: "To Tumkur!"
S: "But I come."
M: "Yes, but you don't have to if you have work to do."
S: "Oh, work is there, okay."
M: "So I can go alone."
S: "Where?"
M: "To Tumkur."
S: "Which one?"
M: "You don't understand..."
S: "No."
M: "If you tell me where the bakery is, I can go alone."
S: "But you don't know where is bakery."
M: (zucht) "No, but you can explain how I get there, so you can stay here."
S: "Otherwise I'll come."
M: "Okay, come with me then..."
S: "I don't understand."
M: (hele diepe zucht) "It's okay, let's go."
Ik heb deze week heel weinig kunnen werken. Deze week was er overdag stroom van 6 tot 10 uur 's morgens, waardoor ik met de backup van de computer tot half 12 kon werken en dan moest wachten tot 6 uur...
De schoolkinderen zijn inmiddels gek op me. Een groepje kinderen zingt Engelstalige liedjes als ze langs kantoor lopen (abcdefg, hijklmnop, de rest is onverstaanbaar). Andere meisjes waren altijd aan het lachen als ze langsliepen en toen heeft Vishwa met ze gepraat. Hij heeft uitgelegd wie ik was en zij hebben zich allemaal in het Engels aan me voorgesteld. Nu roepen ze telkens "namaste madam" en "bye bye madam" als ze me zien. Ze zwaaien steeds naar me, komen met me "praten" en willen me allemaal een hand geven. Twee meisjes bleven vrijdag langer dan de rest en later kwamen ze weer terug. Ze hebben gevraagd of ik een roos in mijn haar wil (hebben veel vrouwen hier) en welke kleur ik mooi vind. Dus binnenkort heb ik waarschijnlijk een rode roos in mijn haar.
De mieren beginnen steeds irritanter te worden, ze zitten nu ook in mijn slaapzak... En toen ik vrijdag de halve taart wilde pakken die nog over was van mijn verjaardag, krioelde het van de mieren in de doos, echt heel vies. Er zit waarschijnlijk ook een spinnennest in de slaapkamer, want vrijdagavond renden er constant spinnen over de vloer. Het leek wel alsof ze een spelletje deden. Ze kwamen een voor een uit een donkere hoek tevoorschijn en dan renden ze rechtstreeks naar mijn slaapzak. Onderweg mepte ik ze dood, wat niet altijd lukte... Ik heb er zeker 20 geraakt. Ik durfde niet te kijken of er echt een nest zat, want ik heb inmiddels gezien hoe groot die kunnen zijn en dan zou ik echt niet meer kunnen slapen... O ja, dan hebben we nog de ratten. Ik ging deze week een keer naar de badkamer, waar het licht al uit was. Het lichtknopje zit niet meteen bij de deur, maar je moet eerst om een muurtje heen lopen. Dat deed ik dus, met mijn zaklantaarn waarvan de batterijen bijna leeg waren... Toen zag ik ineens een rat op het muurtje zitten. Hij zag mij ook, sprong op de grond en rende tussen mijn benen door...
Ik ben inmiddels nogal ziek, gisteravond de hele avond overgegeven... Misschien heerst er een virusje in Chikkaseebi, want Vishwa was deze week ook erg ziek. Ik weet dus nog niet of ik morgen al weer naar Chikkaseebi ga (ik moet daar ook deze week nog werken, want ik ben nog steeds niet klaar...). Ik ga nu in ieder geval naar huis, slapen, ik heb geen zin om nu nog allemaal foto's uit te gaan zoeken om te plaatsen, dus dat komt hopelijk volgende week wel...
Liefs, Marieke
Bedankt voor alle berichtjes, mailtjes, e-cards en telefoontjes voor mijn verjaardag, daardoor voelde ik me toch nog een beetje jarig. Verjaardagen worden hier in de dorpen niet echt gevierd en veel mensen van de organisatie waren weg, zodat ik alleen was met 2 jongens die nauwelijks Engels spreken en me nog steeds "madam" noemen...
Ik ben woensdag wel naar Tumkur gegaan om een taart te kopen, wat de jongens erg raar vonden... Mijn verjaardag was dus verder niet zo bijzonder, maar ik heb wel leuke cadeautjes gekregen (pap, mam en Nienke bedankt!).
Om een voorbeeld te geven van de moeizame communicatie tussen mij en sommige mensen van de organisatie, hier een letterlijke weergave van het gesprek tussen mij en Sadananda, toen ik naar Tumkur wilde gaan voor de taart en hij met me meeging omdat Vishwa had gezegd dat dat moest:
M: "You don't have to come with me, if you can just tell me where the bakery is, I will find it."
S: "What?"
M: "If you have work to do here, I can go alone."
S: "To where?"
M: "To Tumkur!"
S: "But I come."
M: "Yes, but you don't have to if you have work to do."
S: "Oh, work is there, okay."
M: "So I can go alone."
S: "Where?"
M: "To Tumkur."
S: "Which one?"
M: "You don't understand..."
S: "No."
M: "If you tell me where the bakery is, I can go alone."
S: "But you don't know where is bakery."
M: (zucht) "No, but you can explain how I get there, so you can stay here."
S: "Otherwise I'll come."
M: "Okay, come with me then..."
S: "I don't understand."
M: (hele diepe zucht) "It's okay, let's go."
Ik heb deze week heel weinig kunnen werken. Deze week was er overdag stroom van 6 tot 10 uur 's morgens, waardoor ik met de backup van de computer tot half 12 kon werken en dan moest wachten tot 6 uur...
De schoolkinderen zijn inmiddels gek op me. Een groepje kinderen zingt Engelstalige liedjes als ze langs kantoor lopen (abcdefg, hijklmnop, de rest is onverstaanbaar). Andere meisjes waren altijd aan het lachen als ze langsliepen en toen heeft Vishwa met ze gepraat. Hij heeft uitgelegd wie ik was en zij hebben zich allemaal in het Engels aan me voorgesteld. Nu roepen ze telkens "namaste madam" en "bye bye madam" als ze me zien. Ze zwaaien steeds naar me, komen met me "praten" en willen me allemaal een hand geven. Twee meisjes bleven vrijdag langer dan de rest en later kwamen ze weer terug. Ze hebben gevraagd of ik een roos in mijn haar wil (hebben veel vrouwen hier) en welke kleur ik mooi vind. Dus binnenkort heb ik waarschijnlijk een rode roos in mijn haar.
De mieren beginnen steeds irritanter te worden, ze zitten nu ook in mijn slaapzak... En toen ik vrijdag de halve taart wilde pakken die nog over was van mijn verjaardag, krioelde het van de mieren in de doos, echt heel vies. Er zit waarschijnlijk ook een spinnennest in de slaapkamer, want vrijdagavond renden er constant spinnen over de vloer. Het leek wel alsof ze een spelletje deden. Ze kwamen een voor een uit een donkere hoek tevoorschijn en dan renden ze rechtstreeks naar mijn slaapzak. Onderweg mepte ik ze dood, wat niet altijd lukte... Ik heb er zeker 20 geraakt. Ik durfde niet te kijken of er echt een nest zat, want ik heb inmiddels gezien hoe groot die kunnen zijn en dan zou ik echt niet meer kunnen slapen... O ja, dan hebben we nog de ratten. Ik ging deze week een keer naar de badkamer, waar het licht al uit was. Het lichtknopje zit niet meteen bij de deur, maar je moet eerst om een muurtje heen lopen. Dat deed ik dus, met mijn zaklantaarn waarvan de batterijen bijna leeg waren... Toen zag ik ineens een rat op het muurtje zitten. Hij zag mij ook, sprong op de grond en rende tussen mijn benen door...
Ik ben inmiddels nogal ziek, gisteravond de hele avond overgegeven... Misschien heerst er een virusje in Chikkaseebi, want Vishwa was deze week ook erg ziek. Ik weet dus nog niet of ik morgen al weer naar Chikkaseebi ga (ik moet daar ook deze week nog werken, want ik ben nog steeds niet klaar...). Ik ga nu in ieder geval naar huis, slapen, ik heb geen zin om nu nog allemaal foto's uit te gaan zoeken om te plaatsen, dus dat komt hopelijk volgende week wel...
Liefs, Marieke
-
26 Februari 2006 - 20:25
Marianne:
Ha!! Euhm, hele trage mail van Beerze naar India... Gefeliciteerd met je verjaardag!! Enne, ik zorg voor een taart bij je terugkomst, zonder mieren..!! Beterschap enne.. enjoy! gr. Marianne -
27 Februari 2006 - 20:13
Nienke:
Hey! Leuke conversatie, heel herkenbaar. Eén tip: probeer alleen steekwoorden, anders snappen ze er inderdaad helemaal niks van. Succes! En natuurlijk beterschap! Pas goed op jezelf he?
Liefs, Nienke -
02 Maart 2006 - 07:32
Martijn, Yvonne En Dian:
Jeetje Marieke, dat je nog kan slapen met al dat ongedierte... Kreeg al de kriebels als ik jouw verhaaltje lees... Nou sterkte en ik hoop voor je dat je snel weer beter bent! Liefs uit Haarlem -
03 Maart 2006 - 11:35
Veerle:
hey marieke, ben je ondertussen al weer iets beter?
ik zou t idd niet kunnen slapen met al die spinnen enzo, ben nu al bang als ik er eentje in de hoek van mn kamer zie zitten :-p.
knuff, veerle -
04 Maart 2006 - 08:18
Marieke (mariekeverhees.waarbenjij.nu):
Hey Marieke!
Ik zag je site op internet:) Op dit moment zit ik ook in India, in Trichy, niet zo ver van India. Samen met mijn reisgenootje Marieke.. haha kan er ook niks aan doen... willen we binnen kort een weekendje naar Bangalore gaan.. Heb jij misschien nog leuke tips voor ons? Groetjes Marieke & Marieke -
04 Maart 2006 - 08:19
Marieke Nog Een X:
Haha India moet natuurlijk Bangalore zijn.. zal wel door de hitte komen:)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
